dol doen nu
stilaan weer
naar vroeger
gaan
maar niet te veel
want dat noemt men
infantiel
—
voor mijn moeder die vandaag zestig werd
Alle gedichten met dit thema
maar niet te veel
want dat noemt men
infantiel
—
voor mijn moeder die vandaag zestig werd
SPASMEN, KRAMPEN
KREUN STEUN, DREK
SPUITRAMPEN
SHIT EEN LEK
HET DRUIPT EN SIJPELT
LANGS JE BILLEN
NAAR BENEE
IN ‘T WC
DIKKE BROKKEN DRUKKEN PLONS
JE WRINGT JE UIT ALS EEN SPONS
Stront in eb en VLOED
STORMEN IN DE PLEE
Doe je ogen dicht
en denk aan de zee
—
Auteur: Bram Van Peer
Dit werk is één van de gedichten die Woordenaar ten berde bracht op de “7e Vuile Liekesavond”
Als het schijnsel van de maan
slechts katten licht schenkt
voor ook zij de straat verlaten
Als het laatste leven
van de aarde wordt geblazen
en slaap de ziel stemt
Dan droom ik over
de praal van de nacht
en hoe deze nacht
z’n pracht bedacht
Koffiedik kijken
tot m’n gemoed weer wil
om dan de dag te doen
Geef mij maar een kop of acht
geen mos meer in de kijkers
Slok op die bonen
dat sterkt mijn wil
Dan kan ik weer bergen doen
in plaats van de ganse dag
pijnlijk weg te kwijnen
De drang naar drank
zijn laatste werd hem te veel
Hier is hij dan
zonder naam gekomen
zonder naam gegaan
In dat land van stilte
is de dove koning
En als de laatste brand geblust is
als de vogels in de nacht verdwijnen
als de stilte heerst over de velden
en de wind de bomen sust
Dan nog zal men horen
want stilte maakt lawaai
Liever ontmoet ik mensen
dan kunnen we in schoonheid kennen
zonder verwachting en vooroordeel
want bij ont-moeten
valt moeten weg
moeten die dwang denkt
moeten die placht plicht te zijn
Bij ontmoeten is men vrij in handelen
Men moet er niets
vermijden
tijd te vergeten
in ’t altijd
is ’t al tijd
de klok klopt
en klokt
toekomst weg
tijdig timen
tik tak
tik tak
haast en spoed
is zelden goed
Klanken kleuren de nacht
tussen drank en daad
tussen zon en maan
We dansen de nacht weg
en vergeten verledens’ verlangen
Hier ben ik compleet
met jou als levensmagneet
We feesten op leven
in een kosmische roes
die het verleden doet verdwalen
in muziek die passie spreekt
Hier ben jij mijn dwaallicht
dat ik volg op de ritmes van de bas
die tikt op tijd
Laat me leiden
Laat me geleid worden
We dansen de nacht weg
en passen passen van passie toe
op de beat beat beat beat
die tikt op tijd
We dansen de nacht weg
en de muziek gaat door
op de dansvloer van morgen
Hier leven wij
dansend de nacht weg
door de beat
vereeuwigd
Hier spelen dromen met m’n slaap,
denken doeners over tijd
en dragen dronkaards
de zwaarte van hun roes
Hier laaft de liefde de leegte,
zwerven zondaars zonder zorgen
en blazen muzikanten
de laatste adem in hun blues
Vannacht geeft de stad zijn ziel prijs
en de wereld rondom vergeet voor even
zijn zorgen voor het bestaan van morgen