Rare reukzin ruikt
roesopwekkende rozen,
rijkhalzende reeënogen,
rijmende, redenerende
renaissanceprologen
romantische revelatie rond
rijzende regenbogen
JIJ
Jij
onmetelijke bron van liefde
bezieler van vrede en
bezieler van vrede en
schepper van rust
Ik
onwezenlijk wezen
dobberend op ’t leven en
mijmerend over lust
Jij
zowel leraar als leerling in
het liefdesspel dat ons heette
Ik
trouwe dienaar van verlangen
en diender der zintuiglijk genot
Jij
het lege theezakje op m’n keukentafel
dat ons dronk door dorstige dagen
Wij
in deze dronk badend en
onze dorst aan elkaar lavend
compleet door liefde verslagen
Wij
nu met spijt verscheept naar
verre landen en onze droom
verstrengeld in jouw handen
Ik
die enkel jou
doorleven wou
IDEALEN VERHALEN
Ooit dacht ik mijn idealen te verhalen
in bundels van pracht en extase
in bundels van pracht en extase
Ooit dacht ik mijn idealen te verhalen
woorden bedacht om de zin te verbazen
Ooit dacht ik mijn idealen te verhalen
aan liefde versmacht vol overgave
de overdracht als allesomvattende gave
In bundels van pracht en extase
woorden die blijven verbazen
Maar dit razen remt
tot die dagen van idealen
verdwalen in banale verhalen
Ooit dacht ik mijn idealen te verhalen
Steeds spreek ik hier
mijn goud verbloemende taal
W
Waardige wegen wandelen
waar wijze woorden waarheid worden
waar wijze woorden waarheid worden
Weldoenende watervallen weerklinken
waar wij wondere wereld willen
Wollige wolken waaien
waar wij wulpse wellust weten
Waar wij
wonderlijk wijs
weldoenend wulps
wollig waarheid wordt
IN ONS WATERLAND
Hier streel jij het zand
Daar verdwijnt de horizon
Ik kom je halen
en vertel gebottelde verhalen
droom jouw Crusoe
Far and away
Die mooie zee
Ik kom je verslinden
eet je haaienvinnen
tot de soep kookt
Ontbloot
Op zanderige stranden
in verre landen smeden wij
elkaars banden
Kijk, zonder handen
Hier neem ik je ten land
versmelt je tussen het zand
dat korrelt in mijn hand
Want jij bent mijn zee
ik ben jou land
En op zonnige dagen
als wij elkaar de liefde vragen
dan worden wij elkaar
En tellen die dagen
in sterren die vervagen
die de dagen dragen
in ons waterland
Liefde op een verlaten strand
JOU WIL IK SCHRIJVEN
Jou wil ik schrijven
in woorden bedrijven
ze naar verre oorden verspreiden
om daar elkaar aan ons te wijden
in woorden bedrijven
ze naar verre oorden verspreiden
om daar elkaar aan ons te wijden
Jou wil ik beleven
in gebaren vereren
jou elk ogenblik geven
dat wordt mijn streven
van nu tot altijd en even
Jou wil ik lijden
verledens kwelling bevrijden
ons naar elkaar verleiden
tot één plus één wij wordt
Jou wil ik beminnen
als een kind gezoogd
door borst en billen
er steeds schoot vinden
lijf en lede verslinden
Jou wil ik spreken
barrières doorbreken
met mijn taal jouw zinnen ontkleden
je naakte letters één voor één eten
verstrengeld in jou ons lichaam weven
want dit leven is te kort
om onze liefde te vergeten
1 + 1
Er was eens eenzaam
alleen op de wereld
Er was eens tweezaam
alleen met elkaar
Er was eens begaan
in liefde overgegaan
Er was eens zorgzaam
voor elkaar bestaan
Er was eens eenzaam
tot één plus één ons werd
O – rgasme
Oprechte oerdrift
Ontluikende “ooze”
Ongerepte oase
Opwindende overgang
Overvloedige overgave
Oeverloos op-en-neer
Opkomende oliën
Oorverdovende “ooooooooh”
SPREEK ME UIT
spreek me uit
woord na
woord
bal me dan
tot zinnen
en word
m’n dicht
–
Kijk me aan
blik om
blik
vorm dan
contouren
en word
m’n zicht
–
voel me zacht
streel na
streel
vlecht hier
lijf en lede
voor elkaar
gezwicht
VOOR DE REIZIGER
Ik wil je geven wat je hart begeert
een ruime horizon op je verre reizen
ik wil je geven wat je het meeste eert
een paradijs waar jij steeds kan verblijven
Ik wil je woorden schenken
die de wereld scheppen zoals jij die ziet
Daarom geef ik je deze dicht
om dichtbij te zijn als jij je pad verlicht
en om mij voor jou te schrijven